"Feeding Ghosts" ชนะพูลิตเซอร์ แต่ได้รับการตอบสนองน้อยที่สุด

กราฟิคนวนิยาย Feeding Ghosts: memoir กราฟิก (MCD, 2024) โดย Tessa Hulls ได้บรรลุเหตุการณ์สำคัญที่น่าทึ่งโดยการชนะรางวัลพูลิตเซอร์ตามที่ประกาศเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคมรางวัล อัน ทรงเกียรตินี้เป็นครั้งที่สอง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การให้อาหารผี ได้รับรางวัลในหมวดหมู่ปกติของไดอารี่หรืออัตชีวประวัติโดยการแข่งขันกับร้อยแก้วภาษาอังกฤษระดับสูงทั่วโลก ชัยชนะครั้งนี้มีความสำคัญยิ่งกว่าเพราะแสดงถึงการเปิดตัวของฮัลล์ในประเภทของนวนิยายกราฟิก

รางวัลพูลิตเซอร์ซึ่งได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นรางวัลอันทรงเกียรติที่สุดในสาขาวารสารศาสตร์วรรณกรรมและดนตรีในสหรัฐอเมริกาได้รับการจัดอันดับต่ำกว่ารางวัลโนเบลในเวทีนานาชาติ ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่นี้สำหรับ การให้อาหารผี ควรเป็นไฮไลต์ที่สำคัญในโลกของการ์ตูน แต่มันก็ได้รับความสนใจเพียงเล็กน้อยอย่างน่าประหลาดใจ ในช่วงสองสัปดาห์หลังจากการประกาศมีเพียงไม่กี่สิ่งพิมพ์กระแสหลักและการค้าเช่น Seattle Times และ Publishers Weekly พร้อมกับ Outlet News Book News Outlet, Comics Beat ได้ครอบคลุมชัยชนะที่ก้าวล้ำนี้

คณะกรรมการรางวัลพูลิตเซอร์ยกย่อง การให้อาหารผี ว่า "ผลงานศิลปะวรรณกรรมและการค้นพบที่มีภาพประกอบนำมาซึ่งชีวิตของผู้หญิงจีนสามชั่วอายุคน - ผู้เขียนแม่และยายของเธอและประสบการณ์การบาดเจ็บที่ส่งมาพร้อมกับประวัติศาสตร์ครอบครัว" ฮัลล์ใช้เวลาเกือบหนึ่งทศวรรษในการเล่าเรื่องนี้ซึ่งสำรวจผลกระทบของประวัติศาสตร์จีนในสามชั่วอายุคน คุณยายของเธอซุนยี่เป็นนักข่าวเซี่ยงไฮ้ที่ติดอยู่ในความวุ่นวายของชัยชนะคอมมิวนิสต์ 2492 หลังจากหลบหนีไปฮ่องกงเธอเขียนไดอารี่ที่ขายดีที่สุดโดยมีรายละเอียดการประหัตประหารและการอยู่รอดของเธอ แต่ต่อมาก็ยอมจำนนต่อการสลายทางจิตซึ่งเธอไม่เคยฟื้นตัว

ฮัลล์ตัวเองเติบโตขึ้นมาเป็นสักขีพยานการต่อสู้ของแม่และยายของเธอด้วยการบาดเจ็บและความเจ็บป่วยทางจิตที่ไม่ได้ตรวจสอบ คำตอบของเธอคือการเดินทางไปยังมุมที่ห่างไกลที่สุดของโลกเพียงเพื่อกลับและเผชิญหน้ากับความกลัวและความเจ็บปวดของเธอเอง ใน การให้สัมภาษณ์ เมื่อเดือนที่แล้วฮัลล์อธิบายว่า“ ฉันไม่รู้สึกว่าฉันมีทางเลือกผีครอบครัวของฉันบอกฉันอย่างแท้จริงว่าฉันต้องทำสิ่งนี้หนังสือของฉันเรียกว่าการให้อาหารผีเพราะนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของกระบวนการเก้าปีนี้

แม้จะมีเสียงโห่ร้อง แต่ฮัลล์ก็แสดงให้เห็นว่า การให้อาหารผี อาจเป็นนวนิยายกราฟิกเรื่องแรกและครั้งสุดท้ายของเธอ ใน การสัมภาษณ์ อีกครั้งเธอตั้งข้อสังเกตว่า“ ฉันได้เรียนรู้ว่าการเป็นนักเขียนกราฟิกนั้นโดดเดี่ยวเกินไปสำหรับฉันจริงๆการฝึกฝนเชิงสร้างสรรค์ของฉันขึ้นอยู่กับการออกไปข้างนอกในโลก ใน เว็บไซต์ ของเธอเธอประกาศความตั้งใจที่จะเปลี่ยนเป็นนักข่าวการ์ตูนที่ฝังตัวร่วมมือกับนักวิทยาศาสตร์ภาคสนามกลุ่มชนพื้นเมืองและองค์กรไม่แสวงหาผลกำไรในสภาพแวดล้อมที่ห่างไกล

โดยไม่คำนึงถึงความพยายามในอนาคตของเธอ การให้อาหารผี เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงพลังและความลึกของนวนิยายกราฟิกในรูปแบบศิลปะที่สมควรได้รับการยอมรับและการเฉลิมฉลองนอกเหนือจากขอบเขตของโลกการ์ตูน