Mijn hands-on tijd met MercurySteam's Blades of Fire tartte de eerste verwachtingen. Aanvankelijk voelde het als een Castlevania: Lords of Shadow Reunion, gemoderniseerd met een God van oorlogsschuiver . Een uur in, werd de zielachtige invloed niet te ontkennen, hoewel wapengericht in plaats van aangedreven karakterstat. Tegen het einde van drie uur realiseerde ik me dat beide indrukken gedeeltelijk waar waren, maar uiteindelijk onvolledig. Vuurbladen putten niet inspiratie uit gevestigde titels, maar de unieke mix van bekende mechanica en innovatieve ideeën creëert een verrassend nieuwe ervaring met actie-avonturen.
Hoewel het geen directe God of War -kloon is, zijn de overeenkomsten opvallend. De Dark Fantasy-setting, het gewichtige gevecht en het perspectief van de camera van dichtbij roepen de Noorse saga van Kratos op. Verdere parallellen kwamen naar voren tijdens de vroege speldemo: verkenning van een kronkelende, met schatten gevulde kaart naast een jonge metgezel die helpt bij het oplossen van puzzels, met als hoogtepunt een ontmoeting met een wilde vrouw die in een huis woonde dat bovenop een kolossaal schepsel was neergehaald. De bekendheid kan overweldigend zijn, met name gezien de duidelijke knikjes naar fromsoftware, inclusief aamvilvormige checkpoints die gezondheidsdrankjes en respawn-vijanden herstellen.
Net als zijn voorgangers blinkt messen van vuur mechanisch uit. Het gevechtssysteem maakt gebruik van richtingsaanvallen, waarbij alle gezichtsknoppen op de controller worden ingeschakeld. Op een PlayStation -controller richt Triangle zich op het hoofd, kruist de romp, vierkant en cirkelvak respectievelijk links en rechts. Door de vijandelijke houding zorgvuldig te observeren, kunnen deze aanvallen de verdediging doorbreken. Een soldaat die hun gezicht beschermt, kan bijvoorbeeld worden verslagen door een lage klap. De impact is bevredigend visceraal, met overvloedig bloed dat spot van toegebrachte wonden.
Dit systeem schijnt in momenten zoals de ontmoeting met de eerste grote baas van de demo, een kolossale trol. Deze trol bezat een tweede gezondheidsbalk, alleen toegankelijk na uiteenvallen. Het afgehakte ledemaat hangt af van de invalshoek, waardoor strategische ontwapening mogelijk is. Nog indrukwekkender: het gezicht van de trol kan volledig worden verwijderd, waardoor het blind en kwetsbaar is totdat de ogen regenereren.
Het wapensysteem vereist aanzienlijke aandacht van de speler. Stamina, cruciaal voor aanvallen en ontwijkingen, regenereert niet automatisch; Het vereist handmatige aanvulling door de blokknop vast te houden. Ondanks deze nieuwe mechanica behoudt het gevecht een zielsachtig gevoel, waarbij de nadruk legt op aanvalspatroonherkenning en nauwkeurige Dodge/Block/Parry -timing. De dynamiek voor risico-beloningen is aanwezig, hoewel de straffen minder ernstig zijn. Dit activeert van Software -spiergeheugen, maar het directionele aanvalsysteem vereist een ander besturingsschema, dat blokkering naar de linker trigger herpositioneert.
Na het aanpassen aan het nieuwe besturingsschema, stonden de unieke aspecten van het gevechtssysteem centraal. Kernschade wordt verbeterd door een slim wapensysteem dat verschillende standpunten mogelijk maakt: snijden met de scherpe rand of stuwkracht met het punt. Vijandige beoordeling en HUD -prompts leiden tot effectief wapengebruik.
Bladen van vuurschermen
9 afbeeldingen 
Zoals de titel suggereert, staan wapens centraal in vuurbladen . Gekleurde wapens saai met gebruik, waardoor schade bij elke staking wordt verminderd. Slijpende stenen herstellen het mes of schakel van houdingen kunnen worden gebruikt; Edge en tip slijtage onafhankelijk, weerspiegeling van vechtstijl.
Net als Monster Hunter is het slijpen voor mid-combat noodzakelijk. Elk wapen heeft echter een duurzaamheidsmeter die uitput, ongeacht de zorg. Gebroken wapens kunnen worden gerepareerd op aambeeldcontrole of gesmolten voor het knutselen - Blades of Fire 's belangrijkste innovatie: The Forge.
Wapenontwerp begint met het selecteren van een sjabloon, geschetst op een schoolbord. Aanpassingen aan speerlengte en hoofdvorm beïnvloeden statistieken: langere polen verhogen het bereik, de kopvorm bepaalt schuine streep of piercing -vaardigheid. Materialen beïnvloeden gewicht en uithoudingsverbruik. Dit bevordert een gevoel van echte schepping; Zelfs het benoemen van je wapen is mogelijk.
Dit is slechts de helft van het proces. Het ontwerp wordt vervolgens fysiek gehamerd op een aambeeld via een minigame die hamerstakinglengte, kracht en hoek regelt. Een gebogen lijn vertegenwoordigt het ideaal; Verticale staven moeten, net als een grafische gelijkmaker, overeenkomen met deze lijn. Overwerkend verzwakt het wapen; Minder stakingen leveren hogere sterrates op, waarbij de reparatiefrequentie wordt bepaald vóór permanente breuk.
Het kernconcept van de Forge overstijgt de demo van drie uur. MercurySteam wil een diepe gehechtheid bevorderen om wapens te creëren gedurende de 60-70 uur durende reis. Nieuwe metalen verbeteren wapeneigenschappen en zorgen voor geschiktheid voor toenemende uitdagingen. Het doodssysteem versterkt deze band; Bij de nederlaag wordt het uitgeruste wapen gedropt en moet worden hersteld.
ANTWOORDSEE RESULTATEN Deze monteur, geïnspireerd door *Dark Souls *, bouwt voort op een andere, aantoonbaar meer betekenisvolle band: verloren zielen zijn aan te vullen, maar een gekoesterd, vervaardigd wapen is onvervangbaar. Versloeg wapens blijven in de wereld en vereisen ophalen. De implicaties op de lange termijn en het potentieel voor backtracking om oudere wapens te herstellen voor het verlichten zijn intrigerend.MercurySteam's adoptie van Dark Souls -elementen is niet verrassend. Het is deels te wijten aan de invloed van FromSoftware, maar ook omdat Blades of Fire een spirituele opvolger is van Blade of Darkness , een titel van Mercurysteam, de titel van het begin van de jaren 2000 beschouwd als een zielige voorloper. Ze bouwen in wezen voort op hun werk uit het verleden en nemen vorderingen van andere studio's op.
Er blijven bezorgdheid over: de generieke donkere fantasie-setting kan geen 60-uurs avontuur ondersteunen en repetitieve ontmoetingen met dezelfde mini-boss roepen vragen op over de algemene variëteit. De aangetoonde diepte van het wapenmoer en gevechtssysteem is echter dwingend. In een klimaat waar complexe spellen zoals Elden Ring en Monster Hunter reguliere successen zijn, hebben Blades of Fire het potentieel om een belangrijke bijdrage te leveren.
