Spelen als Yasuke in Shadows voelt niet als Assassin's Creed, hij is iets nieuws

Met een hernieuwde focus op de kernideeën waarop de serie was gebouwd, biedt Assassin's Creed: Shadows de meest bevredigende ervaring die de franchise in jaren heeft gezien. De game introduceert een parkour -systeem dat het beste is sinds eenheid , waardoor je naadloos overstap van grondniveau naar kasteel daken. De toevoeging van een worstelende haak maakt het bereiken van hoge uitkijkpunten nog sneller. Op een koord hoog boven je vijanden, je bent gewoon een druppel verwijderd van het uitvoeren van de perfecte moord - zolang je maar speelt als NAOE, dat wil zeggen. Schakel over naar Yasuke, de tweede hoofdrolspeler van het spel, en je zult in een compleet andere gameplay -ervaring bevinden.

Yasuke is traag, onhandig en niet in staat om stille moorden te doden. Zijn klimvaardigheden zijn meer verwant aan die van een voorzichtige grootouder dan een wendbare moordenaar. Hij vertegenwoordigt een schril contrast met de typische Assassin's Creed -hoofdrolspeler, waardoor hij zowel een verbijsterende als een fascinerende ontwerpkeuze van Ubisoft is. Spelen terwijl Yasuke het spel weggaat van de traditionele Assassin's Creed -ervaring.

Aanvankelijk voelde het significante verschil tussen de mogelijkheden van Yasuke en de kernfilosofie van de serie frustrerend. Wat is het doel van een Assassin's Creed -hoofdrolspeler die worstelt om te klimmen en geen stille takedowns kan uitvoeren? Toch, hoe meer ik speelde als hij, hoe meer ik de verdienste in zijn ontwerp waardeerde. Ondanks zijn fouten, behandelt Yasuke belangrijke kwesties waarmee de serie de afgelopen jaren te maken heeft gehad.

Je speelt niet als Yasuke tot enkele uren na de campagne, nadat je je eerste tijd hebt besteed aan het besturen van NAOE, een snelle shinobi die het Assassin -archetype beter belichaamt dan elke protagonist in een decennium. Overgang naar Yasuke na het beheersen van de vaardigheden van NAOE kan schokkend zijn. Deze torenhoge samurai is te groot en lawaaierig om effectief door vijandelijke kampen te sluipen en worstelt met het beklimmen van iets buiten zijn bereik. Zijn onvermogen om gemakkelijk toegang te krijgen tot hoge uitkijkpunten betekent dat hij de visie mist die nodig is om heimelijke manoeuvres te plannen en uit te voeren. In tegenstelling tot NAOE, die Eagle Vision heeft om vijanden te benadrukken, heeft Yasuke niet zo'n hulpmiddel, waardoor spelers alleen op zijn ruwe kracht kunnen vertrouwen.

Assassin's Creed is altijd geweest over heimelijke moorden en verticale verkenning, concepten waar Yasuke rechtstreeks tegen staat. Spelen als hij voelt meer verwant aan Ghost of Tsushima dan Assassin's Creed , vooral met zijn focus op Samurai Sword Combat in plaats van stealth. Yasuke moedigt spelers aan om te heroverwegen hoe ze het spel benaderen. Hoewel eerdere hoofdrolspelers moeiteloos overal konden klimmen, introduceren de beperkte klimvaardigheden van Yasuke een nieuwe uitdaging. Zorgvuldige observatie van de omgeving onthult verborgen paden die speciaal voor hem zijn ontworpen, zoals leunende boomstammen of open kasteelvensters, die een intrigerende laag puzzeloplossing aan de gameplay toevoegen.

Deze paden leiden echter alleen Yasuke naar zijn doelstellingen en beperken zijn vrijheid voor algemene verkenning. Zijn onvermogen om hoog terrein te winnen maakt het moeilijk om vijandelijke patrouilles te observeren, en zijn enige stealth -vermogen, de "brute moord", is meer een gevechtsopener dan een echte stealth -beweging. Maar wanneer gevechten uitbreken, biedt Shadows het beste zwaardspel dat de serie in meer dan tien jaar heeft gezien. Elke staking is doelgericht en de verscheidenheid aan technieken, van haastaanvallen tot ripostes, verbetert de gevechtservaring. De afwerkingsbewegingen zijn brutaal en impactvol, die scherp contrasteren met de heimelijke aanpak van NAOE.

De scheiding van gevechten en stealth in twee verschillende karakters voorkomt het mengen van stijlen die worden gezien in eerdere games zoals Origins , Odyssey en Valhalla . NAOE's kwetsbaarheid dwingt spelers om stealth -lussen aan te gaan, terwijl de kracht van Yasuke langdurig gevechten mogelijk maakt. Zijn vaardigheidsboom, in de loop van de tijd ontgrendelen, voegt diepte toe aan zijn gevechtsveer.

Ondanks de intentie achter het ontwerp van Yasuke, is het een uitdaging om hem te verzoenen met het traditionele Assassin's Creed Ethos of Stealth en Vertical Exploration. Terwijl eerdere hoofdrolspelers zoals Bayek en Eivor zich waagden in actiegebied, hielden ze zich nog steeds aan de kernmechanica van de serie. Yasuke, passend als een samurai, worstelt met deze kernelementen, waardoor het moeilijk is om Assassin's credo te ervaren zoals bedoeld tijdens het spelen als hij.

De echte uitdaging voor Yasuke is zijn tegenhanger, NAOE. Mechanisch is ze de beste Assassin's Creed -hoofdrolspeler in jaren, met een stealth -toolkit perfect aangevuld met de verticaliteit van de Sengoku -periode Japan's architectuur. NAOE belichaamt de belofte van de serie om een ​​zeer mobiele stille moordenaar te zijn. Zelfs de ontwerpveranderingen die van invloed zijn op Yasuke's klimvoordeel NAOE, waarbij spelers nodig zijn om routes te beoordelen en haar grijphaak zorgvuldig te gebruiken. Haar gevecht, hoewel zo meedogenloos als die van Yasuke, vereist een andere aanpak vanwege haar relatieve kwetsbaarheid.

De poging van Ubisoft om twee verschillende speelstijlen aan te bieden met Yasuke en NAOE is bewonderenswaardig, maar presenteert een tweesnijdend zwaard. De unieke aanpak van Yasuke creëert een dwingend contrast met de normen van de serie en biedt een nieuwe ervaring. Het verzet zich echter ook tegen de fundamentele ideeën van stealth en verticale verkenning die Assassin's Creed uniek maken. Terwijl ik terugkeert naar Yasuke voor de sensatie van zijn gevecht, is het door NAOE dat ik de wereld van Shadows echt zal verkennen, de essentie voelen van wat het betekent om Assassin's Creed te spelen.